Sto te nema, sto te nema


kad na mlado poljsko cv'jece


biser njize ponoc n'jema


kroz grudi mi zelja l'jece


sto te nema, sto te nema




Kad mi sanak spokoj dade


i dusa se miru sprema


kroz srce se glasak krade


sto te nema, sto te nema



Procvjetala svaka staza


k'o sto bjese divnih dana


po ruzama i sad prska


bistra voda sadrvana, sadrvana




Ispod rose zumbul gleda


iz behara miris vije


a za mene k'o da cvili


i u bolu suze lije, suze lije




E, moj konjicu bijeli


moje desno krilo


gdje je doba ono?


gdje su dani oni?


Kad je srce puno rahatluka bilo.


Znas li case one?


Pozno sunce sije


vrhovi munara kao vatra gore


a svuda iz basca miris djula vije.


Mi se povracamo iz lova


iz gore


a ona na svojim demir pendzerima stoji


ljepsa i od veceri i od sabah zore


na me ceka


gleda i casove broji kad cu proci


a ja, kad bih blizu bio


slao bih joj pozdrav kuburlija svojih


ona sa pendzera djul i behar mio


prosula bi hitro


ik´o snijeg na me


pahuljice meke padale su tiho


kao da su sevdah cutale i same.


O, kako je tada puno sunca bilo


a sada svuda mutni oblaci i tame.


E, moj konjicu vjerni, moje desno krilo.






Sto te nema, sto te nema


vedri istok kad zarudi


u treptaju od alema


i tad srce pjesmu budi


sto te nema, sto te nema




I u casu bujne srece


i kad tuga uzdah sprema


moja ljubav pjesmu krece


sto te nema, sto te nema




Kako mi je srce jadno


kao da ga neko bode


te sve place i sve pita


kuda moja Zejna ode




Je li grijesna sabah zora


il' nebeska sjajna zvijezda


je li grijesna ljubav moja


k'o glas ptice iz gnijezda