Од умот се подизгубив за едно лично девојче,
Пет години го милував,
Па се срамев, па се срамев да и речам.

Оди мајко проговори, скришем, скришем да и речиш,
Оди мајко проговори,
Скришем, скришем, скришем, скришем да и речиш.

Добро утро мила ќерко, дал Бог добро стара мајко,
Добро утро мила ќерко.
Дал Бог добро, дал Бог добро стара мајко.

Син ми ќерко те милувал па се срамел да ти речит,
Син ми ќерко те милувал,
Па се срамел, па се срамел да ти речит.

Кога син ти ме милувал, заш не кажал од порано?
Кога син ти ме милувал,
Заш не кажал, заш не кажал од порано?

Сега сум си посвршено з' едно лично ергенче,
Сега сум си посвршено,
За едно лично, за едно лично Охриѓанче.