Текст
По навика палам цигара нова
по навика се лажам од утре не пушам
по навика излегувам со мокра коса
по навика заборавам да ја исушам
По навика тргнувам со втора
возам по навика, не е дека така морам
низ улица каде немам што јас да барам
на која живееш ти...по навика
Понекогаш сум бил и груб,
еве не викам не
Никој не е светец цело време
понекогаш ко некој друг да збори од мене
кого јас, а ниту ти не го знаеме
По навика те чекам во кола
како доаѓаш те сонувам
очи отворам, но крај мене сепак те нема
и по стоти пат сам заминувам
Понекогаш сум бил и груб,
еве не викам не
никој не е светец цело време
понекогаш ко некој друг да збори од мене
кого јас а ниту ти не го знаеме
Не ми е тешко што сум сам
Тешко ми е што сум без тебе
Незнам како да го натерам другиот во мене
еднаш засекогаш да замине
Понекогаш сум бил и груб
еве не викам не
никој не е светец цело време
понекогаш ко некој друг да збори од мене
кого јас а ниту ти не го знаеме
по навика се лажам од утре не пушам
по навика излегувам со мокра коса
по навика заборавам да ја исушам
По навика тргнувам со втора
возам по навика, не е дека така морам
низ улица каде немам што јас да барам
на која живееш ти...по навика
Понекогаш сум бил и груб,
еве не викам не
Никој не е светец цело време
понекогаш ко некој друг да збори од мене
кого јас, а ниту ти не го знаеме
По навика те чекам во кола
како доаѓаш те сонувам
очи отворам, но крај мене сепак те нема
и по стоти пат сам заминувам
Понекогаш сум бил и груб,
еве не викам не
никој не е светец цело време
понекогаш ко некој друг да збори од мене
кого јас а ниту ти не го знаеме
Не ми е тешко што сум сам
Тешко ми е што сум без тебе
Незнам како да го натерам другиот во мене
еднаш засекогаш да замине
Понекогаш сум бил и груб
еве не викам не
никој не е светец цело време
понекогаш ко некој друг да збори од мене
кого јас а ниту ти не го знаеме