Sa Gradacca bijele kule zmaja od Bosne


sokolovi zakliktali gajde zalosne


umrla je vijerna ljuba Huseinbegova


jer izgubi gospodara srca svojega





Osedlo je vranca svoga Husein kapetan


odjezdio Romaniji podjelit mejdan


na cardaku vijerna ljuba Allahilallah


klanjala je plakala je haber cekala



Pod pendjere glasnik stize srca slomljenog


udaji se vijerna ljubo nejma bega tvog


od sevdaha i zalosti kraj pendjera svog


prepuce joj bolno srce nece za drugog





Sa munare Husejnije uci mujezin


sa cardaka i bedema placu sokoli


do Stambola odjekuju gajde zalosne


pusta osta bijela kula zmaja od Bosne


nikad pusta bijela kula zmaja od Bosne