Sretoh je davnog ljeta u blizini Kvaternjaka


imala oci plave, a kose boje maka


laganim korakom prosla je ispred malenog kafea


zanijemila ulica ijela od njenog zmijskog tijela




Zazvidih i dobacih 'hoces na pice mala'


rekla je samo 'hvala. i nisam tvoja mala'


'uzmi ruzicu ovu, ocuti kako mirise'


rekla je kratko 'ne' i nista vise



U meni zatutnji ljubav i cijelo tijelo mi njise


ni okrenula se nije i ne vidjeh je vise


zitto, zitto, zitto, zitto dumbara, dumbara da


zitto, zitto, zitto, zitto, nemoj da se zna




Prosla je godina dana, vec napustila me nada


kad iznenada dodje i povede me van grada


trcali smo uz Savu, traziti pticija gnijezda


zaronio sam glavu u njedra puna zvijezda




I polozih je na travu, a vrba nas je skrila


dolje, uz rijeku Savu, nasa se prica zbila


i mjesec nebo zaplavi, a zvijezda se prosu svaka


na njeno toplo tijelo, na kose boje maka


zitto, zitto, zitto, zitto, sto bih dao ja


zitto, zitto, zitto, zitto, nemoj da se zna




Jos mi trnu zubi, jos me tijelo boli


kako ta mala ljubi, kako ta mala voli


i godine mnoge prosle, a srce ludo tuce


kad sjetim se one male k'o da je bilo jucer




Zitto, zitto, zitto, zitto, dumbara, dumbara da


zitto, zitto, zitto, zitto nemoj da se zna


zitto, zitto, zitto, zitto sve bih dao ja


zitto, zitto, zitto, zitto nemoj da se zna